Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

είναι νωρίς, εκτός κι αν ήταν πάντα αργά..

Τάνια Τσανακλίδου - Μόνη μου




Το αποτέλεσμα μας καθορίζει τί αξίζει / τι άξιζε και τι όχι…γιαυτό να τα ζεις όλα και να είναι με πάθος, με ψυχή και με καρδιά, χωρίς να αφήσεις την πραγματικότητα να σου προστάζει και να σου υποδεικνύει το δυνατό και το αδύνατο.
 Η πραγματικότητα πάντα ήταν εμπόδιο για όσους έχουν πάθος, απλά πρέπει να αποφασίσεις με τί θα πορεύεσαι, με την καρδιά ή την λογική, όταν αυτά τα δύο συγκρούονται…εγώ έχω διαλέξει… και το πόσο αποφασιστικός ή μη είσαι, έχει να κάνει με αυτή την πρώτη θεμελιώδη απόφαση που βοηθάει να προσδιορίσεις το ρόλο σου απέναντι στη ζωή, στο σύμπαν, στο μέλλον και στο παρόν.

Κάποιοι, λοιπόν, γουστάρουμε να ρισκάρουμε για να κερδίσουμε ένα συναίσθημα, μια συγκίνηση, μια ζωή που αν και καψαλισμένη από τα πάθη είναι δική μας.
Είναι τόσο δική μας που δεν την αλλάζουμε με τη ζωη κανενός άλλου ούτε για πλάκα, ούτε για αστείο…γιατι και τα «σωστά» και τα «λάθη» μας είναι ιερά…

Είναι τα μόνα ιερά, μιας κι εμείς δεν έχουμε ούτε ιερό ούτε όσιο!